Prophet’s Sin’s Infallibility in Holy Quran with attention to Allameh Tabatabaee’s sight in Almizan
Subject Areas : Islamic theologyKeywords: Infallibility, Prophets, Holy Quran, Sin, Innocent,
Abstract :
The issue of infallibility of prophets is from the issues that has an important role in proving or denying the other religious beliefs; hence, it has always been an intellectual concern for Muslims. Considering the importance of this issue, the Quran has also discussed it. In the meantime, some non-Muslim thinkers, have considered verses of Quran as a reason to deny the infallibility of prophets, while most Muslim scholars have acceptable justification for those verses. meanwhile, some Muslim scholars by offering some verses of the Quran have intended to prove the infallibility of prophets. In this article we examine the most important verses by witch the infallibility of prophets from sins is being cited. In the meantime, among the Muslim scholars, Allameh Tabatabai by the Quran by the Quran, interpretation method, has been independently proven the infallibility of prophets, from sins. Therefore, the centrality of this article, is examining the point of view of this great thinker, although in some cases we have cited to other thinkers' views as well. Based on the findings of this article, the infallibility of the prophets from sin, only on the basis of some verses of the Quran, can be proved. And most of the verses in this regard are not able to prove this doctrine
۱. قرآن مجید.
۲. ابن ابی الحدید (۱۹۶۵م)، شرح نهج البلاغه، تصحیح محمد ابوالفضل ابراهیم، چاپ دوم، بیروت: احیاء الثرات العربی.
۳. ابن بابويه، محمد بن على (1362)، الخصال، محقق/ مصحح: غفارى، على اكبر، جامعه مدرسين، قم.
۴. ابن بابويه، محمد بن على حسينى (1398ق)، التوحيد( للصدوق)، جامعه مدرسين، ايران؛ قم.
۵. بیضاوی، عبدالله بن عمر (۱۹۰۵م)، طوالع الانوار، قاهره.
۶. طباطبايى، سيد محمد حسين (1417ق)، الميزان فى تفسير القرآن، دفتر انتشارات اسلامى جامعة مدرسين حوزه علميه قم، قم، چاپ پنجم.
۷. طبرسی فضل بن حسن (1373)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصر خسرو تهران، چاپ سوم.
۸. طبرى ابو جعفر محمد بن جرير (1412ق)، جامع البيان فى تفسير القرآن، دارالمرفه، بيروت.
۹. طوسی محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، احیاء التراث الاسلامی، چاپ اول، بیروت.
۱۰. طوسی، خواجه نصیر الدین (۱۴۰۵ق)، تلخیص المحصّل، بیروت: دار الاضواء.
۱۱. عروسى حويزى عبد على بن جمعه (1415ق)، تفسير نور الثقلين، انتشارات اسماعيليان، قم.
۱۲. علم الهُدی، علی بن الحسین (۱۳۶۴)، رسائل، موسسة النور للمطبوعات.
۱۳. فاریاب محمد حسین (1390)، عصمت امام در تاریخ تفکر امامیه تا پایان قرن پنجم هجری، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی مرکز انتشارات.
۱۴. فاضل، مقداد بن عبد الله (۱۳۷۱)، باب حادی عشر، دفتر نشر نوین، چاپ ۳.
۱۵. فخر رازى، محمد بن عمر (1420ق)، مفاتیح الغیب، احیاء التراث الاسلامی، چاپ اول، بیروت.
۱۶. مشكينى، على (۱۳۸۱)، ترجمه قرآن، قم، الهادى.
۱۷. مصباح یزدی محمد تقی (۱۳۷۷)، آموزش عقاید، سازمان تبلیغات اسلامی، معاونت فرهنگی، 1377.
۱۸. مصباح یزدی محمد تقی (1367)، راه و راهنماشناسی معارف قرآن، قم: موسسه در راه حق.
۱۹. مصطفوى، حسن (1430ق)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، دار الكتب العلمية ـ مركز نشر آثار علامه مصطفوي چاپ سوم بيروت، لندن، قاهره.
۲۰. مفید، محمد بن محمد (۱۳۶۲)، تصحیح الاعتقاد بصواب الانتقاد، مشورات رضی.
۲۱. المقری الفیومی، احمد بن محمد بن علی (1414ق)، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، قم: دار الهجره.