A research on the historical development and literary skepticism of the Holy Quran
Subject Areas : Islamic theology
Karamat
Miri
1
(Faculty of Law, Theology and Political Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran)
Seyyed Mohsen
Mirbagheri
2
(Department of Theology and Islamic Education, Shahid Rajaee Teacher Training University, Tehran, Iran)
mojgan
sarshar
3
(دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران)
Keywords: Doubt, conflict, literary difference, literary inconsistency,
Abstract :
Muslims believe that the Qur'an is the word of God, but critics of the Qur'an have always tried to create doubts against this divine book in order to cast doubt on the divinity of the Qur'an Considering the spread of these doubts in the recent centuries and the contexts of the emergence of this doubt, in this article, in a descriptive and analytical way, while explaining the literary doubt and the factors of its occurrence and emergence, the course of the emergence and development of such doubt in five The period from the era of descent to the late period has been investigated.The most important findings of this research are: In the era of the descent of the prophet's wisdom, he blocked the way of casting any doubts, while the lack of compilation of the rules of the Arabic language at that time ruled out such a doubt. During the period of the Imams (as) and companions, factors such as; The phenomenon of different readings, weakness in the Arabic script, the presence of similar verses and difficult words, became the basis for literary disputes in this age, which was met with the response of the Companions and the wisdom of the Imams (AS). By moving away from the age of texts due to the spread of conquests, the increase of new converts to Islam, and the hostility of Zandaqah, literary doubts have increased, Islamic thinkers tried to answer these doubts in their writings. In the recent period of disregard for literary rules and the hostile view of some orientalists, literary doubts have developed in a new format.
ابوعبيده، معمر بن مثنى (1381)، مجاز القرآن، 2جلد، مكتبة الخانجي، قاهره، چاپ1.
ابو عمرودانی، عثمان بن سعيد (بىتا)، المقنع في رسم مصاحف الأمصار مع كتاب النقط، قاهره، الكليات الازهريه.
امین، احمد (1993م)، فجر الاسلام، مصر، الاعتماد، چاپ2.
المطعني، عبدالعظيم محمد ابراهيم (1413ق)، افترائات المستشرقين علي الاسلام، قاهره، مكتبه وهب، چاپ1.
باغبانی ، رضوانی و دیگران (1391)، اعجاز ادبی و سیر تطور آن، لسان مبین، سال سوم، دوره جدید شماره 7.
بامبا، آدم (1436ق)، المستشرقون و دعوی الاخطاء اللغویه فی القران الکریم، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ1.
بلاشر، رژیس (1378)، درآستان قرآن، ترجمه محمود رامیار، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى.
بیضاوی، عبدالله بن عمر (1418ق)، انوار تنزیل و اسرار تاویل، بیروت، دار الاحیاء تراث العربی.
خویی، سيد ابو القاسم(1385)، مرزهاى اعجاز، ترجمه جعفر سبحانى، قم، موسسه امام صادق، چاپ اوّل.
خویی، سید ابو القاسم (1395)، البیان فی تفسیرالقرآن، بیروت، دارالزهراء.
دره حداد، یوسف (1993م)، نظم القرآن و الکتاب، بیروت، المکتبه البولسیه.
دينوري ابن قتيبه، عبدالله بن مسلم (1390)، تاويل مشكل القرآن، مترجم محمد حسن بحری، انتشارات آستان قدس، چاپ دوم.
رازي، فخرالدين محمدبن عمر (1420ق)، مفاتيح الغيب، بيروت، دار احياء التراث العربي، چاپ3.
راميار، محمود (1369)، تاريخ قرآن، تهران، امير كبير، چاپ3.
زحیلى، وهبه (1411ق)، التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة، 32جلد، دمشق، دار الفکر، چاپ2.
زرقانی، محمد عبدالعظیم (1385)، ترجمه مناهل العرفان، مترجم محسن آرمين، تهران، پژوهشگاه علوم انسانى و مطالعات فرهنگى، چاپ1.
زركشى، محمد بن عبد الله (1410)، البرهان في علوم القرآن، 4 جلد، بیروت، دار المعرفة، چاپ1.
زمانی، محمدحسن (1398)، مستشرقان و قرآن، قم، نشر بوستان کتاب، چاپ2.
زمخشرى، محمود بن عمر (1407ق)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، 4جلد، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ3.
سها (1393)، نقد قرآن، ویرایش دوم، www.azadieiran2.wordpress.com.
سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن (1382)، الاتقان فی علوم قرآن، مترجم سید مهدی حایری، امیرکبیر، چاپ4.
شراره، عبدالجبار (1416ق)، بحوث فی القرآن الکریم، قم، جامعه ی مدرسین، چاپ 1.
شهرستانی، محمد بن عبدالکریم (1362)، ملل و نحل، ترجمه مصطفی خالقداد هاشمی، تهران، نشر اقبال، چاپ3.
طباطبايي، سيد محمد حسين (1417ق)، الميزان في تفسير القرآن، قم، انتشارات اسلامي جامعه ي مدرسين.
طبرسى، فضل بن حسن (1379)، ترجمه تفسیر مجمع البیان، 27جلد، تهران، فراهانى، چاپ3.
طبرسى، احمد بن على (1381)، الإحتجاج، ترجمه جعفرى، تهران، چاپ: اول.
طنطاوی ، محمد (1119)، نشأة النحو وتاريخ اشهر النحاة، چاپ دوم قاهره دارالمعارف.
طوسی، محمدحسین (1407ق)، التهذیب الاحکام، تهران، درالکتب الاسلامیه، چاپ 4.
طوسى، محمد بن حسن (بی تا)، التبیان فی تفسیر القرآن،10جلد، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول.
عربی، هاشم (1914م)، تذییل مقاله فی الاسلام، انکلیزیه امریکانیه ببولاق، چاپ3.
فراء، ابوزکریا یحیی بن زیاد (1980)، معانی القرآن، چاپ اول، دار المصریه للتالیف و الترجمه، مصر.
قاضی، عبد الفتاح عبد الغنى (1426ق)، القراءات فی نظر المستشرقین والملحدین،1جلد، قاهره، دارالسلام، چاپ1.
قرطبى، محمد بن احمد (1364)، الجامع لأحکام القرآن، 20جلد، تهران، ناصر خسرو، چاپ1.
كاشفى، حسين بن على (1379)، جواهر التفسير، تهران، مركز پژوهشى ميراث مكتوب، چاپ1.
کریمی نیا، مرتضی (1382)، نقدی بر کتاب قرائت آرامی سریانی قرآن ، مجله ترجمان وحی، سال هفتم، شماره2.
كلينى، محمد بن يعقوب (1407ق)، الكافي، تهران، دار الکتب الإسلامية، چاپ4.
گلدتسیهر، ایگناس (1403ق)، العقیدة و الشریعة فی الاسلام، ترجمه محمد یوسف موسی، دار الرائد العربی، بیروت.
گلدتسیهر، ایگناس (1383)، مذاهب التفسیر الاسلامی، با ترجمه ناصر طباطبایی، تهران، چاپ ققنوس.
مجلسي، محمد باقر (1403ق)، بحارالانوار،110جلد، بيروت، دار احياء التراث العربي.
معرفت، محمدهادى (1381)، علوم قرآنى، موسسه فرهنگى انتشاراتى التمهيد، قم، چاپ چهارم.
معرفت، محمد هادی (1385)، نقد شبهات پيرامون قرآن كريم، ترجمه حسن حكيم باشي، قم، موسسه تمهيد، چاپ1.
معرفت، محمدهادى (1429ق)، التمهید فی علوم القرآن، 10جلد، قم، موسسه فرهنگى انتشاراتى التمهید، چاپ2.
موسی، محمدیوسف (1433ق)، القران والفلسفه، دار الکتاب، بیروت.
نولدکه، تئودور (2004م)، تاریخ القرآن، سه جلد، بیروت، دارالنشر، چاپ1.
همدانی، قاضی عبدالجبار بن احمد (1962م)، المغنی فی ابواب التوحید و العدل، قاهره، مطبعه دارالکتب المصریه.