بررسی مراتب انواع و تحقق صلح از دیدگاه بهائیت
محورهای موضوعی : کلام اسلامیعلی خلجی 1 , امیر رضا خلیلی 2 * , سید احمد دارستانی 3 , سید محمد حسینی 4
1 - دانشگاه ادیان و مذاهب، قم
2 - دانشگاه ادیان و مذاهب، قم
3 - دانشگاه ادیان و مذاهب، قم
4 - دانشگاه ادیان و مذاهب، قم
کلید واژه: صلح, بهائیت, نعالیم صلح عمومی, صلح اصغر, صلح اکبر, صلح اعظم. ,
چکیده مقاله :
صلح یکی از موضوعات مهمی است که همه فرق و ادیان نسبت به آن توجه جدی دارند و تلاش می کنند تا تصویر روشنی از آن ارائه نمایند. بهائیت از جمله فرقه هائی است که تلاش زیادی دارد تا خود را پیشتاز ارائه صلح و همزیستی مسالمت آمیز در جهان نشان دهد. پرسش اصلی در این مقاله این است که مفهوم و مراتب و انواع صلح در متون بهائیان چیست؟ هدف از انجام این پژوهش نشان دادن مراتب و ویژگی های صلح با استفاده از منابع مکتوب بهائیان است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که در متون بهائیان چهار اصطلاح صلح مطرح شده است که عبارتند از صلح عمومی، صلح اصغر، صلح اکبر و صلح اعظم. این اصطلاحات ویژگی های دقیقی ندارند و برای سه اصطلاح نخست، ویژگی همسانی ذکر شده و صلح اعظم نیز زمانی است که تمام انسان ها تعالیم بهائی را پذیرفته و بهائی شوند. تصویر صلح از سوی بهائیان عمق علمی ندارد و صرفا چند توصیه ساده است و نمی توان برخلاف آنچه آنها معتقدند آن را به عنوان نجات دهنده بشر و معارفی از سوی خداوند دانست.
Peace is one of the important issues that all sects and religions pay serious attention to and try to present a clear picture of. Baha'i is one of the sects that is trying hard to show itself as the leader in providing peace and peaceful coexistence in the world. The main question in this article is, what is the concept, degrees and types of peace in Baha'i texts? The purpose of this research is to show the levels and characteristics of peace using Baha'i written sources. The findings of this research show that four terms of peace have been mentioned in Baha'i texts, which are general peace, lesser peace, greater peace, and greater peace. These terms do not have exact characteristics and for the first three terms, the feature of homogeneity is mentioned and the greatest peace is when all people accept the Baha'i teachings and become Baha'is. The image of peace from the Baha'is has no scientific depth and is just a few simple recommendations, and contrary to what they believe, it cannot be considered as the savior of mankind and knowledge from God. The nature of this descriptive scientific article and the method of collecting information is also a library.
آقا بخشی، علی،(1363ه.ش) فرهنگ علوم سیاسی، نشر تندر، تهران.
اسلمونت،اینترز،جان(1988)بهاء الله و عصر جدید، ترجمه ع بشیر الهی،ه رحیمی، ف سلیمانی، من منشورات دارالنشرالبهائیه فی البرازیل،طبع 145،بدیع،برزیل.
اشرف،فرامرز( بی تا) مجموعه‌ای از مطالب دیانت بهائی به اختصار، موسسه ملی مطبوعات امری ۱۳۱ بدیع، بی جا.
البوت. ام جفری، رابرت ر جینالد(1373ش) فرهنگ اصطلاحات سیاسی، نظامی، استراتژیک خلع سلاح و امنیت نظامی، ترجمه میر حسین رئیس زاده لنگرودی، انتشارات معین، تهران.
بهاء الله(نوری،حسینعلی )الف،(بی تا) الواح نازله خطاب بملوك و روساى ارض، ناشر موسسه ملی مطبوعات امری - ۱۲۴ بديع، ايران.
بهاء الله،(ب) الواح نازله خطاب بملوك و روساى ارض، ناشر موسسه ملی مطبوعات امری - ايران ۱۲۴ بديع،ص بی تا https://reference.bahai.org/fa/t/b/MK/mk-2.html
بهاء الله(2006) آثار قلم اعلی جلد سوم (مجموعه مجلّدات ۵ ، ۶ و ۷) مؤسّسه معارف بهائی ۱۶۳بديع. بی جا
بهاء الله ، لوح مقصود، طبع مصر، 1339ق، 1920م.
ثابتی، عرفان(1399) آئین بهائی جامعه و سیاست، ناشر بنیاد تسلیمی، سانتا مونیکا،مقاله اندیشه آخرالزمانی و اندیشه فرایندی، کالیفرنیا.
دهخدا،علی اکبر(1377)لغت نامه چاپ دوم(دوره جدید)،موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، تهران.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد(۱۴۱۲ق) المفردات فی غریب القرآن،، دار القلم، بیروت.
زرقانی، میرزا محمود(1914) بدائع الآثار، بی نا،چاپ بمبئی.
ساعد، نادر(1389) حق بر صلح عادلانه، دبير خانه كنفرانس بين المللي ائتلاف جهاني عليه تروريسم براي صلح عادلانه، تهران.
طريحي، فخر الدين بن محمد،(1375) مجمع البحرین، مصحح: حسينى اشكورى، احمد، نشر مرتضوی، تهران
علی بابایی، غلامرضا(1377) فرهنگ روابط بین‌الملل،مؤسسه چاپ و انتشارات امور خارجه، تهران.
عمید، حسن. (1381). فرهنگ فارسی عمید، چاپخانه ی سپهر، چاپ هفتم، تهران.
عبدالبهاء(1979) منتخباتی از مکاتیب عبدالبهاء،طبع موسسه ملی مطبوعات امری ویلمت، آمریکا.
عبدالبهاء(۱۳۰۰هـ.ش.) خطابات حضرت عبدالبهاء فی اوربا و امريکا، فرج اله زکی، مصر.
عبدالبهاء(۱۲۹۰هـ.ش) مکاتیب، فرج الله زکی، مصر.
عبدالبهاء(1339ق/ 1920م.) النور الأبهی فی مفاوضات عبدالبهاء (گفتگو بر سر ناهار) ، به اهتمام کلیفورد بارنی امریکانیه جمع آوری و نشر گردید، مصر.
عبدالبهاء، (افندی،عباس)،( 1920)، لوح لاهه، نسخه الکترونیکی،بی جا. سایت https://reference.bahai.org
فتح اعظم، هوشمند(2006 ) نظم جهانی بهائی، منتخباتی از آثار صادره از قلم حضرت ولی الله، نشر سوم، 163 بدیع، ناشر موسسه معارف بهائی کانادا ، چاپ، موسسه عصر جدید آلمان.
فراهیدی، خلیل بن احمد(1409ق) العین،، نشر هجرت، قم.
گريفيتس، مارتين؛ (1388)، دانشنامه روابط بين الملل و سياست جهان، ترجمه ي عليرضا طيب، نشر ني، تهران.
مطلق، هوشیدر(٢٠٠٠ / ١٣٧٩ )آئين بهائى،پيام آسمانى براى صلح و سعادت جهانى، انتشارات گلوبال پرسپکتیو، 157بدیع. آمریکا.
نخجوانی علی( بی تا) سفینه عرفان مطالعاتی در اصول و تعلیمات و آثار مبارکه بهائی، دفتر 10، مقاله صلح اصغر و صلح اعظم. نسخه الکترونیکی، بی جا.
ودوشفر، نیکولا توفیق،اولویش گلمر(2000)راست را کژ انگاشته اند، ناشر جرج رونالد آکسفورد، انگلستان.
کاظمی، علی اصغر(1368) مفهوم آتش بس، ترک مخاصمات و متارکه جنگ از دیدگاه حقوق بین الملل، فصلنامه علمی پژوهشی مجله حقوق بین المللی،دوره 9 شماره 11، پائیز و زمستان،تهران.
افروغ، عماد،( 1391) سخنرانی، مرکز گفتگوی ادیان و تمدنها، كنفرانس بين المللي گفتگوي اديان و فرهنگ ها در آسيا. ص2. تهران.
Galtung, J.,(1969) “Violence, Peace and Peace Research”, Journal of Peace Research.