بررسی تطبیقی عقل‌گرایی در اندیشه معتزله و نو معتزله
محورهای موضوعی : کلام اسلامیزینب شفوی 1 , عزیز جوان پور هروی 2 * , توکل کوهی بیگلو 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
کلید واژه: معتزله, نو معتزله, عقل, فرقه, تطبیق. ,
چکیده مقاله :
معتزله گروهی از متکلّمان اسلامی هستند که به اصالت عقل اعتقاد کامل داشته عقل نظری را بر آموزه‌های وحیانی حاکم می‌دانند. این اصل، تأثیراتی در کلیت نظام فکری و عقاید دینی آنان به همراه داشته و برداشتی ویژه از توحید و عدل الهی به دست داده است. جریان نو معتزله، یکی از جریان‌های مهم کلامی در جهان اسلام است. این جریان، خاستگاه خود را در آرای معتزلیان قدیم می‌جوید و به دنبال تجدید بنای معرفتی اسلام است. این گروه عقل را قدسی دانسته و معتقدند عقل محدودیتی دارد و انسان برای درک حقایق عالم به وحی هم نیازمند است. این دو مکتب فکری دارای اشتراکات و افتراقات فکری متعدّدی هستند که این موضوع ضرورت تطبیق مفهوم عقل‌گرایی را توجیه می¬نماید؛ بنابراین این پژوهش در تلاش است با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به تطبیق رویکردهای فکری معتزله و نو معتزله پرداخته و تشابه و افتراقات فکری آن‌ها را نمایان سازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد معتزله و نو معتزله عموماً در فلسفه‌گرایی، اصول پنج‌گانه، توحید و عدل و وعد و وعید و منزله بین المنزلتین و امربه‌معروف و نهی از منکر، حادث بودن قرآن، حسن و قبح مشابهت‌هایی دارند ولی در مفاهیمی مانند نوع عقل‌گرایی، سازوکار عقل‌گرایی و برخی مبانی عقلی دارای تمایزاتی هستند.
Mu'tazila are a group of Islamic theologians who fully believe in the originality of reason and consider theoretical reason to rule over revealed teachings. This principle has had effects on the whole intellectual system and their religious beliefs and has given a special understanding of monotheism and divine justice. The New Mu'tazila movement is one of the most important theological movements in the Islamic world. This movement finds its origin in the opinions of the old Mu'tazilies and seeks to renew the epistemological foundation of Islam. This group considers reason to be sacred and they believe that reason has limitations and man needs revelation to understand the truths of the world. These two schools of thought have many intellectual commonalities and differences, which justifies the necessity of applying the concept of rationalism; Therefore, this research is trying to compare the Mu'tazila and New Mu'tazila intellectual approaches using the descriptive-analytical method and show their intellectual similarities and differences. The findings of the research show that Mu'tazila and Neo-Mu'tazila generally have similarities in philosophising, the five principles, monotheism and justice, promise and promise, and status between al-Mazlatin and the well-known and forbidding evil, the accidental nature of the Qur'an, beauty and ugliness, but in concepts such as the type of rationalism, mechanism Rationalism and some rational foundations have distinctions.
ابن عاشور (1985) اصول النظام الاجتماعی فی الاسلام، چاپ دوم، تونس، الشرکه التونسیه للتوزیع
ابوزيد، نصر حامد (1380) معناي متن، چ 1، ترجمه مرتضي کريمي‌نيا، تهران، طرح نو
امین، احمد(1364) پرتو اسلام، ترجمه عباس خلیلی، چاپ دوم، تهران، سپهر
امين، احمد، «المعتزله و المحدثون»، رسالة الاسلام، ش 11، www.tebyan.net.
امين، احمد (بی‌تا) ضحى الاسلام، چ دهم، بيروت، دارالكتب العربى.
امين، محسن، (1403 ق)، اعيان الشيعة، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات
حنفي، حسن (1375) «تاریخ‌مندی دانش کلام»، ترجمه محمدمهدي خلجي، فصلنامه نقد و نظر، ش 9.
سبحاني، جعفر، ملل و نحل، ج 3، نرم‌افزار کتابخانه کلام اسلامي.
شهرستانى، محمد، (1364) ملل النحل، چ سوم، بی‌جا، شريف الرضى.
شهرستاني، ملل و نحل، ج 1، نرم‌افزار کتابخانه کلام اسلامي
عدالت‌نژاد، سعيد (1380) نقد و بررسي‌هايي درباره انديشه‌هاي نصر حامد ابوزيد، چ 1، تهران، مشق امروز
کاپلستون، فردریک (1401) تاریخ فلسفه، مترجم جلال‌الدین مرتضوی، تهران، انتشارت علمی فرهنگی
مشکور، محمدجواد (1353)، ترجمه فرق الشیعه نوبختی، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
مشکور، محمدجواد (1386) تاریخ شیعه و فرقه‌های اسلام تا قرن چهارم, ترجمه سیدمحمد باقر حجتی, انتشارات اشراقی
مشکور، محمدجواد(1368) سیر کلام در فرق اسلام، تهران، انتشارات شرق، ۱۳۶۸
ناس، جان بایر (1389) تاریخ جامع ادیان، ترجمه علی‌اصغر حکمت، چاپ بیست و پنجم، تهران، علمی فرهنگی.