Takfir hypocrites
Subject Areas : Islamic theologyKeywords: Quran, hadiths, Islam, faith, takfir, hypocrite,
Abstract :
The issue of takfir is more theological than jurisprudential and its origin is also a belief. . In the beginning of Surah Al-Baqarah, God has divided people into three groups: believers, infidels, and hypocrites, and for the complexity of the character of hypocrites, he has paid attention to their characteristics. (Fazha) is an acquittal because the beginning of it is God's hatred of polytheists, repentance is because in this surah there is a lot of talk about repentance, and it is called (Fazha) because different verses of it express scandal. And the shame of the hypocrites and the veiling of their beliefs and actions. In this research, it is investigated whether a hypocrite is an infidel and outside of Islam? Or does blasphemy have a general meaning? (Hiding the truth) Some believe that external Islam is enough for a person to be a Muslim, and inner faith is not necessary. From this point of view, a hypocrite is a Muslim and can inherit and marry a non-Muslim. Others believe that the mental concentration of Islam is his inner faith and beliefs, and external Islam is not enough. As a result, a hypocrite is a disbeliever, the rulings and effects of disbelief apply to him, and the right to citizenship in the Islamic society is taken away from him, and he has eternal punishment in the hereafter. However, in the field of behavior and actions such as hypocrisy, it is different from the term kufr and it does not mean leaving Islam.
قرآن كريم.
نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي.
ابن فارس، حسین بن احمد، (1418ق)، معجم المقاییس فی اللغه، دار الفکر، بیروت.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، (1412ق)، المفردات فی غریب القرآن، دار العلم، بیروت.
کلینی .محمدبن یعقوب .اصول کافی.ج2 باب (ان الاسلام یحقن به الدم)از کتاب ایمان وکفر،بیروت،.نشردار الاضواء.
قمی، شیخ عباس، (1402ق)، سفینه البحار، مؤسسه انتشارات فراهانی، تهران.
امام خمینی. روح ا لله. (1385)، شرح چهل حدیث ،قم.، موسسه تنظیم ونشراثار امام.
قرشی، علی اکبر. (1387)، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه.
یزدی، سید محمد کاظم، (بی تا)، العروه الوثقی، مدرسه الامام علی بن ابیطالب، قم.
عراقی. اقا ضیاء. (1405ق)، نهایه الافکار . قم . موسسه النشرالاسلامی.
امام خميني، روح‌الله، (1379)، كتاب الطهاره، قم، مؤسسة نشر آثار امام، موسسه عروج.
خويي، ابوالقاسم، التنقيح فی شرح العروه الوثقی، قم، مجموعه آثار آيت‌الله خويي.
بخاري، محمد بن اسماعيل، (بی تا)، صحيح بخاري، دارالتعليم.
مسلم بن حجاج، (1427ق)، صحیح مسلم، دار طیبه، بیروت.
شيخ صدوق، علي بن بابويه، (1418ق)، من لايحضره الفقيه، قم، جامعه مدرسين.
شيخ صدوق، محمد بن علي بن بابويه، (1418ق)، كتاب الهداية، قم، مؤسسة الامام الهادي.
مجلسي، محمدباقر، (1403ق)، بحار الانوار، بیروت ، دارالوفا.
مکارم شیرازی، ناصر، (1374)، ج 1و7و8تفسیر نمونه،تهران ،دارالکتب الاسلامیه.
طباطبایی محمدحسین،(1384ق)، المیزان فی تفسیر القرآن،مترجم، موسوی همدانی ج 1و27، قم دفتر انتشارات اسلامی.
فراهیدی، خلیل بن احمد، (1410ق.م)، العین، انتشارات هجرت، قم.
صباح الشریعه، (1377)، منسوب به امام صادق(ع)، نشر تهران. باب پنجاهم.
ترجمه تفسیر المیزان، (1384)، جلد 19، مترجم موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
تفسیر نمونه، (1377)، ج24، مکارم شیرازی، تهران، دارالکتب الاسلامیه.