باز خوانی شبهه " منافات برده داری با شخصیت انسان" از منظر اسلامی
محورهای موضوعی : کلام اسلامی
رضا باقی‌زاده
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان)
کلید واژه: برده, برده داری, اسلام, انسان, شبهه.,
چکیده مقاله :
یکی از شبهات و اشکالات مطرح، منافات برده داری با شخصیت انسان است؛ یعنی علی رغم این که اسلام به انسان شخصیت می‌دهد، چرا برده داری را تأیید کرد؟ و آن را لغو نکرد؟ فلسفه این تأیید چه بود؟ در این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی به آن پرداخته شده و در جمع آوری مطالب از روش کتابخانه ای و روش فیش برداری استفاده شده است و نتیجه گرفته شده از آنجا که حذف برده داری از جامعه نیازمند زمان بوده، برنامه تدریجی اسلام در راستای حذف آن بوده است و اسلام اگر چه ابتدا آن را تأیید کرد ولی برای از بین بردن نظام برده داری برنامه هایی از قبیل بستن سرچشمه های بردگی، گشودن دریچه آزادی، احیای شخصیت بردگان و ... را دنبال کرد و در این زمینه موفق شد به طوری که الان در اسلام برده داری وجود ندارد
Among the posed doubt and issues is the contradiction between slavery and human personality. That is, while Islam gives personality to human, why has Islam confirmed slavery and not rejected it? What is the philosophy of this confirmation? This article has investigated the issue in a descriptive and analytic method and field noting is used in gathering the data. The conclusion is that because deleting the slavery in society had been a time consuming process and although Islam confirmed it at first, conducted programs like blocking slavery origins, opening the freedom gates, surviving slaves’ personalities, etc. And Islam succeeded in this way so that today there is no slavery in Islam.
1. آلوسی، سید محمود، بی‌تا، تفسیر روح المعانی، دار احیاء التراث العربی، بیروت.
2. ابن حنبل، ابو عبدالله احمد شیبانی(م241ق)( 1415ق)، مسند احمدبن حنبل، داراحیاء التراث العربی، بیروت، سوم.
3. ابن سعد(م230ق)(1418ق)، الطبقات الکبری، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، دارالکتب العلمیه، بیروت، دوم.
4. ابن شرف محیی الدین النووی(م676ق)( بی‌تا)، المجموع فی شرح المهذب، دارالفکر.
5. ابن کثیر اسماعیل الدمشقی(م774ق) (1418ق)، البدایة و النهایه، به کوشش علی محمد معوض و عادل احمد، دارالکتب العلمیه، بیروت، دوم.
6. ابن منظور، محمد بن مکرم(م 711ق)( 1414ق)، لسان العرب، مصحح میردامادی، جمال الدین، دارالفکر، بیروت، سوم.
7. ابن هشام، عبد الملک حمیری(1375)، السیرة النبویه، ترجمۀ سید هاشم رسولی، انتشارات کتابچی، تهران.
8. البخاری، محمد بن اسماعیل(م256ق) (1418ق) ،صحیح البخاری، به کوشش بن باز، دارالفکر، بیروت، اول.
9. بلاغی، سید صدر الدین(1341ش) ، برهان قرآن، انتشارات امیر کبیر، تهران، چاپ دوم.
10. البیهقی(م458ق)( 1416ق)، السنن الکبری، دارالفکر، بیروت، اول.
11. جرجی زیدان(1345)،تاریخ تمدن اسلام، ترجمه علی جواهر کلام، انتشارات امیر کبیر، تهران، چاپ سوم، دورۀ کامل در 5 مجلد.
12. جعفریان، رسول(1376)، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه،انتشارات انصاریان، قم
13. حر عاملی، محمد بن الحسن(1403هـ.ق)، وسایل الشیعه، تصحیح و تحقیق محمد رازی، تعلیق ابوالحسن شعرانی، مکتبة الاسلامیه بطهران، تهران، چاپ ششم.
14. حسینی، مصطفی(1372ش)، بردگی از دیدگاه اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، تهران، اول.
15. حلی(محقق)، ابوالقاسم جعفر بن الحسن(1389)، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، انتشارات خرسندی، تهران.
16. حلی، حسن بن یوسف بن مطهر(1413ق)، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول.
17. دهخدا، علی اکبر(م1334ش) و دیگران (1373ش) ، لغت نامه، مؤسسه لغت نامه دهخدا و دانشگاه تهران، تهران، اول.
18. الراغب الاصفهانی(م425ق)( 1387)، مفردات فی غریب القرآن، مؤسسه فرهنگی آرایه، تهران.
19. سبحانی، جعفر(1413ق)، مفاهیم القرآن، به کوشش جعفر الهادی، مؤسسه امام صادق(ع)، قم، چهارم.
20. شعرانی، میرزا ابوالحسن(م 1393ق)( 1398ق)، نثر طوبی، دارالکتب الاسلامیه، تهران.
21. شهر آشوب محمد علی(م588ق)( 1412ق)، مناقب آل ابی طالب، به کوشش یوسف البقاعی، دارالاضواء، بیروت، دوم.
22. الشیبانی، محمد بن حسن (م189ق) (1406ق )، الجامع الصغیر، عالم الکتب، بیروت.
23. طباطبایی(علامه)، محمد حسین(1374ش)، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمۀ سید محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات جامعه مدرسین حوزۀ علمیه قم، قم، پنجم
24. الطبرانی، سلیمان بن احمد(م360ق)( 1405ق)، المعجم الکبیر، به کوشش عبد المجید السلفی، دوم.
25. الطبرسی، فضل بن الحسن(م548ق)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، دارالمعرفه، بیروت، 1406ق.
26. الطبری، محمد بن جریر(1358هـ.ق)، تاریخ الطبری(تاریخ الامم و الرسل و الملوک)، مطبعة الاستقامة، القاهرة.
27. طبری، محمد بن جریر(م310ق)( 1415ق)، جامع البیان عن تأویل ای القرآن، به کوشش صدقی جمیل العطارة دارالفکر، بیروت، اول.
28. الطوسی، محمد بن الحسن(م460ق) (1412ق)،تهذیب الاحکام، به کوشش محمد جعفر شمس الدین، دارالتعارف، بیروت.
29. عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه(1415ق)، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، نور الثقلین،انتشارات اسماعیلیان، قم، چهارم،
30. علی ابن بابویه علی(م329ق) ( 1406ق)، فقه الرضا(ع)، به کوشش مؤسسه آل البیت(ع)، لاحیا التراث، المعتمر العالمی للامام الرضا(ع)، مشهد، اول.
31. قرطبی، محمد بن احمد(1405ق)، تفسیر قرطبی(الجامع لاحکام القرآن)، داراحیاء التراث العربی، بیروت،
32. کلینی، محمد بن یعقوب(م329ق)( 1401ق)، الکافی، به کوشش علی اکبر غفاری، دارالتعارف، بیروت، سوم.
33. گوستاو لوبون(1316ش)،تمدن اسلام و عرب، ترجمۀ سید محمد تقی فخر داعی گیلانی، تهران، چاپ دوم.
34. مارسل. بوازار(1358ش)،اسلام و حقوق بشر، ترجمۀ دکتر محسن مویدی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران
35. المتقی الهندی، علاءالدین علی(م975ق)( 1413ق)، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، به کوشش صفوة السقاء، الرسالة، بیروت