ظهور و خفای وجود در فلسفه ملاصدرا و هایدگر
محورهای موضوعی : کلام اسلامی
فریبا هادوی
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز )
عزیزاله افشار کرمانی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
کلید واژه: وجود , ظهور , خفا , ملاصدرا , هایدگر. ,
چکیده مقاله :
نحوه نگرش آدمی به مساله وجود محور افکار و اعمال آدمیان است. و غفلت از وجود سبب بی معنا شدن زندگی و جهان آدمی می شود. وجود محور نظام فلسفی صدراست و بر اساس آن رابطه آدمی با عالم واقع و مساله حقیقت تبیین می شود. هایدگر در جهان معاصر جزء نادر اندیشمندانی است که وجود را محور اندیشه خود و درمان پوچ گرایی جهان معاصر را در کشف وجود و رابطه آدمی با آن می داند. در این نوشتار که به روش کتابخانه ای انجام شده است با تحلیل و مقایسه نظر این دو متفکر روشن می گردد که هر دو از اصالت ماهیت عبور می کنند به اصالت وجود می رسند و حقیقت را مبتنی بر ظهور وجود در آدمی می دانند و به ظهور و خفای وجود توام با هم معتقدند زیرا وجود همواره در جلوه ای خاص بر آدمی پدیدار می شود و هرگز وجود به طور کامل برای آدمی مکشوف نمی شود.
Sadra and Heidegger both surpass the principality of quiddity and lead to the principality of Being, and both believe that entities and their relations can be understood and interpreted in the light of the unity of Being. Moreover, both recognize entities as manifestations of being and interpret the plurality based on unity. Sadra and Heidegger don’t consider Being as an entity itself, but the foundation of entities that can never be disclosed completely. Although entities manifest Being, they conceal it themselves. Thus, each entity manifests the absolute Being and at the same time conceals it. Sadra implies that God is in an absolute absence, but Heidegger merely refers to Being in general which is current in entities, and never indicates explicitly God as the creator of entities. Sadra's theory of gradation of Being is the best explanation of . manifestation and concealment of Being, but Heidegger has no words in this manner .Sadra implies that God is in an absolute absence, but Heidegger merely refers to Being in general which is current in entities, and never indicates explicitly God as the creator of entities. Sadra's theory of gradation of Being is the best explanation of manifestation and concealment of Being, but Heidegger has no words in this manne.
بیمل ، والتر ( 1381) ، بررسی روشنگرانه اندیشه های مارتین هایدگر ، ترجمه بیژن عبدالکریمی ، سروش ، تهران
پروتی ، جیمز ،ل (1373) ، الوهیت و هایدگر ، ترجمه محمدرضا جوزی ، انتشارات حکمت، تهران
جمادی ، سیاوش(1385) ، زمینه و زمانه پدیدارشناسی ، ققنوس ، تهران
خاتمی ، محمود(1386) ، مدخل فلسفه غربی معاصر ، نشر علم ، تهران
لاهیجی ، ملامحمدجعفر(بی تا ) ، شرح رساله المشاعر ملاصدرا ، تعلیق ، تصحیح و مقدمه سید جلال الدین آشتیانی ، مرکز النشر، تهران
لوکنر ، آندرئاس (1394) ، درآمدی به وجود و زمان ، ترجمه احمدعلی حیدری ، انتشارات علمی ، تهران
مک کواری ، جان (1397) ، هایدگر و مسیحیت ، ترجمه شهاب الدین عباسی ، بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه ، تهران
ملاصدرا (1981) ، الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه ، جلد 1 و 3 ، داراحیاء التراث ، بیروت
ملاصدرا (1360) ، الشواهد الربوبیه ، تصحیح سیدجلال الدین آشتیانی ، المرکز الجامعی للنشر ، مشهد
ملاصدرا (1380) ، المبداء والمعاد ، تصحیح سیدجلال آشتیانی ، دفتر تبلیغات اسلامی ، قم
ملاصدرا (1342) ، المشاعر ، با مقدمه و ترجمه فرانسوی هانری کربن ، انجمن حکمت و فلسفه ، تهران
وال ، ژان(1375) ، بحث در مابعدالطبیعه ، ترجمه یحیی مهدوی و همکاران ، انتشارات خوارزمی ، تهران
ویلر، مایکل (1395) ، مارتین هایدگر ، ترجمه سیدمسعود حسینی ، انتشارات ققنوس، تهران.
هایدگر ، مارتین (1392) ، مسائل اساسی پدیدارشناسی ، ترجمه پرویز ضیاءشهابی ، انتشارات مینوی خرد ، تهران.
هایدگر ، مارتین(1383) ، متافیزیک چیست ، ترجمه سیاوش جمادی ، ققنوس ، تهران.
هایدگر ، مارتین(1393) ، هستی و زمان ، ترجمه عبدالکریم رشیدیان ، نشر نی ، تهران.
یانگ ، جولیان(1394) ، هایدگر واپسین ، ترجمه بهنام خدابنده ، انتشارات حکمت ، تهران.